چگونگی شمارش آرا جهت انتخاب هیئت مدیره شرکتها

هیئت مدیره شرکت سهامی این اختیار را دارد که هیئت مدیره را انتخاب کند ، که به صورت مجمع عمومی سالانه یا یک جلسه عمومی عادی برگزار می شود. بنابراین ، برای ثبت نام در انتخابات مدیران در عموم مردم ، باید تشریفات قانونی در قوانین و منشور شرکت رعایت شود.

در سایر شرکت ها روشهای خاصی برای انتخاب مدیران در قانون تجارت وجود ندارد.
• شرایط عمومی مدیران در شرکتهای سهامی:
در شرکتهای سهامی ، مدیران شرکت شرایط خاصی دارند که ممکن است در مورد سایر شرکتها صدق نکند.
1. مدیران شرکت (اعضای هیئت مدیره) فقط از بین سهامداران انتخاب می شوند. (ماده 5 لایحه اصلاح قانون تجارت)
2- مدت تصدی آنها باید به میزان مشخص شده در آیین نامه باشد و از دو سال تجاوز نکند و انتخاب مجدد آنها مجاز است. در برخی موارد ، شرکت ها متوجه می شوند که تصدی هیئت مدیره در یک جلسه یکسان نیست. به عنوان مثال ، یکی از اعضای هیئت مدیره برای مدت شش ماه انتخاب می شود ، عضو دیگر به مدت یک سال و اعضای دیگر به مدت دو سال که این نوع تصمیم گیری را مخصوص شرکت و به دلیل ممنوعیت های قانونی می دانند. ، مدیران با تصدی مختلف متفاوت واجد شرایط نیستند. اصلاحات جدید در قانون تجارت مدت مدیریت هیات مدیره را مشخص می کند ، اما نباید از سه سال تجاوز کند.
3. هیئت مدیره یا هر یک از مدیران ممکن است حذف شوند و مجمع عمومی عادی می تواند آنها را عزل کند (اگرچه به دلایل ناشناخته و بدون توضیح ، عزل مدیران در دفاتر مذکور ثبت نمی شود).
4- تعداد اعضای هیئت مدیره در اساسنامه شرکت مشخص می شود که در یک شرکت دولتی کمتر از 5 نفر نمی باشد.
5- اشخاص حقوقی می توانند به عنوان مدیر شرکت انتخاب شوند که در این صورت برای انجام وظایف مدیریت باید نماینده دائمی را معرفی کنند. کسی به عنوان اعضای هیئت مدیره به طور رسمی و قانونی نمی تواند (یا معاون رئیس جمهور یا نماینده) باشد.
6. مطابق ماده 5 اصلاحیه قانون تجارت ، در صورتی که در نتیجه فوت ، استعفا یا رد صلاحیت هیئت مدیره ، تعداد اعضای هیات مدیره حداقل توسط یک یا تعداد بیشتری از مدیران کاهش یابد. اعضای علی البدل مطابق اساسنامه و غیره خواهند بود. آنها باید توسط مجمع عمومی جایگزین شوند ، و اگر عضو هیئت مدیره منصوب نشده یا اعضای کافی در هیئت مدیره وجود نداشته باشد ، مدیران باقی مانده بلافاصله مجمع عمومی عادی را برای تکمیل هیئت مدیره دعوت می کنند. در صورت تعویض یک عضو جایگزین توسط عضو جایگزین به موجب اساسنامه یا با در نظر گرفتن عضو جایگزین بدون جلسه عمومی ، امکان اجرای قسمت دوم ماده 5 قانون مذکور در شرکتهای سهامی خاص یا تعدادی از آنها وجود دارد. باید کمتر از تعداد مشخص شده در اساسنامه باشد. مجمع عمومی در مورد این خلاء تصمیم گیری می کند و مشمول هیئت مدیره نخواهد بود. عضو هیئت مدیره می تواند وظایف و وظایف عضو اصلی را انجام دهد و پس از جایگزینی همان اختیارات عضو اصلی را انجام دهد. دارد هیئت مدیره شرکتها مشمول ممنوعیت های قانون مندرج در ماده 4 قانون اساسی و مواد اساسی در قانون تجارت نمی شوند.
7. هر یک از مدیران باید میزان سهام مورد نیاز اساسنامه را داشته باشند ، تعداد سهام نباید از تعداد سهام مورد نیاز اساسنامه برای رأی دادن کمتر باشد. این سهام برای تضمین ضرر و زیان ناشی از تقصیر مدیران بصورت جداگانه یا مشترک با شرکت است. سهام نامگذاری شده و قابل انتقال نیست.
8- هیئت مدیره در اولین جلسه خود رئیس و معاون را از بین اعضای خود منصوب می کند.
9- اجرای اساسنامه و مصوبات مجمع عمومی و انتخاب و عزل مدیر و تعیین حقوق و مزایای وی با رعایت آیین نامه مربوطه و سایر موارد مندرج در اساسنامه از جمله وظایف هیئت از مدیران.
10- هیئت مدیره می تواند شرایط و ضوابط خاص مانند سهام وثیقه ، یا صلاحیت های تخصصی یا دارندگان سهام ممتاز را در اساسنامه نگه دارد که وظیفه برآورده کردن این شرایط را بر عهده دارد.
• نحوه رأی دادن به مدیریت شرکت سهامی:
با توجه به بحث در مورد سهمیه تعیین شده توسط مجمع عمومی عادی و همچنین اکثریت قانونی ، اکثریت مدیران و بازرسان مطابق ماده 5 لایحه اصلاحیه تجارت در شرکتهای سهامی انتخاب می شوند.
حد نصاب مجمع عمومی عادی این است که دارندگان حداقل نیمی از سهام رای دهنده حق شرکت دارند و در صورت عدم رعایت سهمیه ، جلسه تشکیل می شود.

ثبت برند و ثبت علامت تجاری در حوزه شیرآلات بهداشتی چگونه انجام میشود؟

زندگی انسان مملو از ابزار و دستگاه هایی است که طراحی ، طراحی و ساخته شده اند تا جایی که تصور کردن زندگی بدون ابزار غیرممکن به نظر می رسد. هر قسمت از زندگی که می بینید ، در سایه چیزی به نام تولید نفس می کشد. کالایی به نام شیرآلات ساختمانی که ممکن است مهمترین کار جریان آب به عنوان عامل زندگی باشد ، یکی از این ابزارهایی است که بدون آن زندگی قابل تصور نیست.
امروزه دریچه ها نقش بسیار مهمی در خانه یا محل کار دارند و مورد استفاده گسترده قرار می گیرند. داشتن یک مارک باعث می شود تا مصرف کنندگان شرایط مناسب را ایجاد کنند و به مصرف کنندگان این امکان را بدهند که محصولات خود را از یکدیگر متمایز کنند. همچنین می توانید محصولات خود را از نظر مشتری با ثبت نام مارک دریچه ها و تأیید صحت کار خود ، اعتبار دهید.
ثبت علامت تجاری (مارک / مارک) در ایران توسط دفتر علائم تجاری (در تهران) انجام می شود که مستلزم ثبت مارک تجاری توسط یک تولیدکننده است تا کلیه اسناد قانونی لازم را جهت رعایت الزامات روند قانونی داشته باشد. . اسناد مورد نیاز برای ثبت نام تجاری شیر سلامت شامل موارد زیر است:
تکمیل دو نسخه از بیانیه مارک
مدارک هویت متقاضی:
الف) اشخاص حقیقی: فتوکپی شناسنامه و کارت ملی
ب) اشخاص حقوقی: آخرین روزنامه رسمی ، کارت شناسایی و دارنده کارت ملی امضا
۳- اسناد نماینده حقوقی: اگر درخواست توسط نماینده قانونی (وکیل ، دارنده یا دارندگان امضاهای اشخاص حقوقی و غیره) ثبت شود ، اسناد آن باید ضمیمه شود.
4- ده نمونه گرافیکی با تصویر حداکثر علامت در ابعاد 10 10 10 سانتی متر
5- اگر علامت سه بعدی است ، علامت را به عنوان تصویر گرافیکی یا دو بعدی به گونه ای ارائه دهید که از شش زاویه مختلف بدست آمده و یک نمونه واحد تشکیل دهند.
6. ارائه شواهدی از فعالیت در این زمینه.
7. استفاده از حق تقدم: اگر متقاضی یا متقاضیان ثبت نام مایل به استفاده از برنامه ثبت نام خارجی "حداکثر 6 ماه" قبل از درخواست باشند ، باید اسناد مربوط به حق تقدم را در زمان تشکیل پرونده ارسال کنند برنامه یا حداکثر ظرف مدت 15 روز تاریخ تسلیم شدن.
8- کپی از شرایط و ضوابط استفاده از علامت جمعی و تأیید مقام صالح
9. رسید پرداخت هزینه های حقوقی:
الف) هزینه اظهارنامه اشخاص حقیقی
ب) معادل کلیه هزینه های ثابت و تعرفه های علامت گذاری بر اساس فرانک سوئیس در شماره حساب ارزی به نام اداره ثبت شرکت دارایی صنعتی واریز می شود.
• مراحل ثبت نام تجاری Valve Health:
1- ترتیب و تکمیل اسناد مورد نیاز
2- در مورد نام تجاری درخواستی استعلام کنید
3. درخواست ثبت نام تجاری را تکمیل کرده و آن را به آدرس http://iripo.ssaa.ir به اداره مالکیت معنوی ارسال کنید.
-4 کد اعلامیه را دریافت کنید
5. انتشار آگهی برای اولین بار
6- پرداخت اولین روزنامه رسمی و پرداخت حق الزحمه
• برخی نکات حقوقی درباره ثبت برند:
- ثبت نام برند در صورت نیاز دولت الزامی است ، در غیر این صورت لازم نیست.
- می توانید نام تجاری خود را به صورت شخصی (واقعی) یا شرکتی (قانونی) ثبت کنید و در هر دو مورد شماره ثبت خود را دریافت خواهید کرد.
- این مارک مالیاتی ندارد و طبق قانون اداره مالکیت صنعتی برند بدون مالیات است.
- شما می توانید بدون داشتن ریشه آن در دهخدا ، نام تجاری خود را برای ثبت نام معرفی کنید.
- شما می توانید دارای 3 مارک تجاری با کارت ویزیت شخصی (واقعی) باشید و می توانید 10 کارت تجاری را با کارت ویزیت شرکت (قانونی) ثبت کنید.
- مارک شما در کنار یک شکل یا لوگو مارک تجاری گرفته می شود و ما آن را توصیه می کنیم زیرا بهتر و سریع تر در ذهن مخاطب جا می گیرد.
- ثبت نام برند در تاریخ درخواست نیز مهم است. اگر یک علامت تجاری همزمان دارای دو متقاضی باشد ، متقاضی که تاریخ درخواست آن ترجیح داده می شود حق ثبت نام دارد.
لیست طبقه بندی علائم تجاری:
دسته 1 - مواد شیمیایی مورد استفاده در صنایع ، عکاسی و کشاورزی ، باغداری و جنگلداری. رزین های مصنوعی فرآوری نشده ، پلاستیک های فرآوری نشده؛ کودهای گیاهی؛ کپسول های اتش نشانی؛ آبکاری فلز و مواد جوشکاری؛ مواد شیمیایی مواد برنزه کننده مواد غذایی؛ چسب های صنعتی

دسته 2 - رنگ روغن؛ صیقل؛ لاک زدن؛ فولاد ضد زنگ و جلوگیری از چوب؛ مواد رنگی؛ اتصال دهنده های رنگ؛ رزین یا لثه خام طبیعی؛ پودر یا ورق برای نقاشان ساختمان. چاپگرها و هنرمندان.

کلاس 1 - ترکیبات سفید کننده و سایر محصولات لباسشویی؛ تمیز کردن ، درخشش ، لکه بینی و مواد پیری؛ صابون ، عطر ، روغنهای اساسی ، آرایشی و بهداشتی؛ لوسیون مو؛

کلاس - روان کننده های صنعتی و روان کننده ها؛ روان کننده ها؛ اجزای ترکیبی ، مرطوب کننده و رطوبت؛ انواع سوخت ها (از جمله سوخت های موتور) و داروسازی ، شمع و لامپ.

دسته 2 - داروها و بیهوشی؛ تجهیزات پزشکی برای سلامتی؛ تجهیزات پزشکی برای کودکان ، غذای کودک؛ انواع گچ ، لوازم زخم؛ پرکننده های دندانپزشکی ، واکس های دندانی؛ ضد عفونی کننده ها؛ آفت کش ها،

 

ثبت تغییرات در سرمایه و تصمیمات هیئت مدیره

کاهش سرمایه زمانی مفید است که شرکت در وضعیت مطلوب و یا در یک شرکت سودآور قرار نداشته باشد و بخشی از سرمایه خود را بخاطر ضررهای وارده از دست بدهد و ضررهای وارده را جبران نکند. اگر تجارت سودآور باشد ، سهام کوچکتر می تواند سود را تقسیم کند.
 کاهش اجباری سرمایه

در صورت از دست دادن حداقل نیمی از سرمایه شرکت ، مطابق مواد 141 - 1347 ، هیات مدیره یک جلسه عمومی فوق العاده برای کاهش یا انحلال شرکت تشکیل می دهد که به رأی یا انحلال شرکت می پردازد. در همین جلسه کاهش قرارداد اعلام می شود.

ماده 141 (1) همچنین مقرر می کند ، اگر هیئت مدیره چنین جلساتی را دعوت نکند یا جلساتی را طبق مقررات قانونی ترتیب ندهد ، هر ذینفع می تواند درخواست انحلال شرکت کند. . این می تواند به معنای مشتریان ، مدیران یا سهامداران شرکت باشد که هر یک از آنها قادر به ثبت حداقل نیمی از ضرر سرمایه هستند.

دو نوع کاهش اجباری وجود دارد:

1. با کاهش ارزش اسمی سهام ، به عنوان مثال ، اگر ارزش شبکه به ازای هر سهم 1000،000 ویال باشد ، می توانیم آن را به 100000 ویال یا کمتر کاهش دهیم.

2- با کاهش تعداد سهام ، به عنوان مثال شرکتی که 100000 سهم 1000 ریال داشته باشد ، می توانیم با ​​کاهش تعداد سهام به 10،000 سهم 1000 ریال یا کمتر ، سرمایه شرکت را کاهش دهیم. .

ماده 141 - در صورت از دست دادن حداقل نیمی از سرمایه شرکت ، هیات مدیره بلافاصله مجمع عمومی فوق العاده سهامداران را برای بحث درباره انحلال یا بقای شرکت تشکیل می دهد.

در صورت نارضایتی جلسه با انحلال شرکت.

در همان جلسه و مطابق با مفاد ماده 6 این قانون ، سرمایه شرکت به ارزش سرمایه موجود کاهش می یابد.

اگر هیئت اداری بر خلاف این ماده یا جلسه علنی مطابق با مقررات قانونی ، جلسه علنی فوق العاده برگزار نکند ، هر ذی نفع می تواند درخواست دادگاه انصراف را از طرف دادگاه صالح بنماید.

 
 کاهش سرمایه اختیاری

شرکاء می توانند به اشتباه سرمایه های شرکت را محاسبه کرده و سرمایه گذاری زیادی را در شرکت انجام دهند ، بنابراین می خواهند سرمایه شرکت را کاهش داده و بخشی از درآمد خود را بپردازند و در جای دیگر استفاده کنند.

با توجه به کاهش سرمایه داوطلبانه ، می توان گفت ماده 189 سال 1347 مجاز است. هیات مدیره یک شخص حقوقی است و مجمع عمومی توصیه می کند که این هیئت مشروط به دو شرط باشد:

1. سرمایه سهم (یعنی کاهش متناسب مشارکت همه شرکاء) 2- سرمایه سهم نباید از حداقل مورد نیاز ماده 5 باشد که نباید از 5 میلیون ورق باشد. گنجانیده شده در ماده 5 L 1347. همچنین در شرکت های خصوصی با سرمایه محدود نباید کمتر از یک میلیون ویال باشد و اگر این سرمایه کاهش یابد در مدت یک سال افزایش سرمایه وجود خواهد داشت. در غیر این صورت ، مطابق ماده 5 L 1347 ، هر ذینفع می تواند به دادگاه تجدیدنظر کند. تجارت را متوقف کنید.

در حقوق ما طبق بند 189 ، تنها گزینه کاهش سهام اختیاری با کاهش ارزش سهام سهام است که پس از آن باید ارزش کاهش یافته هر سهم را به صاحب آن برگرداند.

L-1347 همچنین شامل تخفیف در سرمایه است که شامل مواد 190-174 ، L-1347 و ماده 198 صریحاً ممنوعیت سهام در شرکت توسط خود شرکت است. سرمایه اختیاری همچنین از حقوق طلبکاران حمایت می کند ، که ما آنها را خلاصه می کنیم.

- هیئت مدیره تصمیم مجمع عمومی را برای کاهش سرمایه اعلام می کند (ماده 192)

- حق طلبکاران نسبت به از دست دادن سرقت حقوقی (ماده 193)

درخواست ضمانت یا اثبات قبل از کسر سرمایه (مواد 194 و 195)

اما باید توجه داشت که موارد فوق به کاهش داوطلبانه سرمایه اشاره دارد و سرانجام آخرین اقدام کاهش سرمایه ارسال نسخه ای از کاهش سرمایه به ثبت مشاغل مطابق بند 3 ماده است. 106L منتشر شده در سال 1347 و در صورت کاهش سرمایه اختیاری ، پس از ثبت نام ، مدیر یا مدیران شرکت می توانند سرمایه اضافی را به شرکا بازگردانند.

مقررات ثبت نام های تجاری و ثبت برند تجاری

شرکت های خارجی برای محافظت از حقوق مالکیت صنعتی خود باید مقررات ایران را مطالعه کنند. زیرا در اصل ، این دارایی ها باید برای حفاظت ثبت شوند و آگاهی از مقررات ایرانی در این رابطه می تواند از اهمیت ویژه ای برای صاحبان این دارایی ها برخوردار باشد.

به عبارت دیگر ، هنگامی که یک شرکت خارجی محصولات خود را در ایران معرفی و به فروش می رساند ، تمایل دارد از مارک کالای مورد نظر پشتیبانی لازم را ارائه دهد و در صورت استفاده از سیستم حقوقی قطعاً راضی خواهد بود. برای محافظت از این حقوق باید اقدامات حفاظتی مناسبی صورت گیرد.
خوشبختانه در ایران اخیراً تحولات اساسی در زمینه حقوق بشر به وجود آمده است و قوانین جدید حمایت بیشتری از حقوق مالکیت صنعتی در کشور ما کرده است. این مقاله مطابق آیین نامه اخیراً تصویب شده ، به طور جداگانه با پشتیبانی موجود از علائم تجاری و نشانه های جغرافیایی سروکار خواهد داشت. علاقمندان برای یادگیری بیشتر می توانند مقالات زیر را بخوانند:
- مراحل ثبت مارک جغرافیایی چه مراحلی است؟

مارک های یک نام تجاری عنوانی است که یک بازرگان یا یک شرکت برای ارائه خود از آن استفاده می کند. برای تمایز یک مارک از یک برند ، باید توجه داشت که این برند نشانگر اعتبار کل یک تجارت است و نه یک محصول خاص از آن تجارت. به عنوان مثال: اگر از برند محبوب خمیر دندان "Crest" متعلق به Procter & Gamble استفاده کنید ، Procter & Gamble یک برند است ، در حالی که "کرست" یک مارک است.
قانون تجارت ایران به کلیه شرکتها ملزم می کند که نام خود را تشکیل دهند. نام تجاری در اصل از دو بخش تشکیل شده است: یکی نوع شرکت ، مانند "شرکت محدود دولتی" ، "شرکت با مسئولیت محدود" ، "مشارکت" است که در تمام شرکتهای یک نوع یکسان است و دیگری مربوط است. از طرف شرکتی که در همه افراد متفاوت خواهد بود.
برخلاف علائم تجاری ، که همواره مورد توجه قانون گذاران بوده و از سال 1310 مشمول قانونی خاص تحت "قانون علائم تجاری و اختراعات" شده اند ، تنها هفت ماده از ماده 14 قانون در مورد تجارت در سال 1311 تصویب شد. ثبت نام یک نام تجاری اختیاری است ، مگر در مواردی که توسط وزارت دادگستری تعیین شده باشد و در صورت ثبت نام ، مدت اعتبار 5 سال خواهد بود.

متأسفانه ، اگرچه وزارت دادگستری مسئولیت تهیه آیین نامه مطابق ماده 582 قانون تجارت در سال 1311 را بر عهده داشته است ، که ثبت نام یک نام تجاری و افشای آن و اصول دادخواست را به یک نام مقرر می کند. تجاری ، چنین تسویه حساب تاکنون تصویب نشده است. بنابراین در حال حاضر امکان ثبت علامت تجاری در ایران امکان پذیر نیست ، زیرا نه صلاحیت ثبت نام شناخته شده است و نه تشریفاتی که باید ثبت شود. از آنجایی که نام تجاری در ماده 578 قانون تجارت فقط در صورت ثبت شدن محافظت می شود ، نمی توان از این قانون حمایت کرد.
با این حال ، به نظر می رسد قانون ثبت اختراعات ، طراحی های صنعتی و علائم تجاری سال 2007 حتی بدون ثبت نام از این اسامی پشتیبانی می کند. قانون علامت را به عنوان یک نام یا عنوان در شناسایی یا شناسایی شخص حقیقی یا حقوقی تعیین می کند و طبق آیین نامه دفتر ثبت ، کلیه تجار و شرکت های ایرانی و خارجی تعریف می کند. آنها باید نام خود را در دفتر ثبت کنند ، ماده 47 قانون ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی و مارک های تجاری بدون نیاز به ثبت نام مجدد مارک ها: "مشروط بر ثبت اجباری علائم تجاری ، این اسامی حتی بدون ثبت نام نیز خواهند بود. محافظت در برابر جعل توسط شخص ثالث ... "
بنابراین به نظر می رسد که تصویب قانون حمایت از علائم تجاری ملی را نیز فراهم می کند.

علاوه بر این ، از آنجایی که ایران عضو کنوانسیون پاریس است ، از علائم تجاری بیگانگان که کشورشان عضو کنوانسیون هستند نیز می توانند در ایران محافظت شوند. مطابق ماده 8 کنوانسیون پاریس: "بدون مارک در تمام کشورهای اتحادیه صرف نظر از ثبت یا ثبت آن ، خواه یک مارک صنعتی باشد یا یک مارک محافظت می شود. . "
لازم به ذکر است که طبق ماده 1 قانون سرمایه گذاری ، نامهای تجاری نیز می توانند به عنوان سرمایه خارجی پذیرفته شوند ، اما ثبت این دارایی ها به عنوان سرمایه خارجی در سازمان سرمایه گذاری منوط به تأیید و تصویب وزارت صالح است ، البته. تاکنون درخواست های کمی برای ثبت چنین صندوق هایی وجود ندارد.
نشانه های جغرافیایی

نشانه جغرافیایی نشانگر این است که منشاء یک محصول به قلمرو ، منطقه یا منطقه کشور نسبت داده می شود ، مشروط بر اینکه کیفیت و کیفیت ، شهرت یا موارد دیگر