لزوم ثبت شرکت فرعی خارجی چیست ؟
شرکت فرعی به شرکتی گفته می شود که بوسیله شرکت فرنگی ( مامان ) تاسیس شده است و در دست گرفتن آن در اختیار شرکت مامان جایدارد . چنین شرکتی دارنده شخصیت حقوقی غیروابسته از شرکت مامان است و در میهن محل ثبت از به عبارتی موقعیت حقوقی یک شرکت تجاری داخلی برخوردار خواهد بود .
در بخش اعظم مورد ها ثبت یک شرکت فرعی در کشورایران به خواسته سپرده گذاری در کشورمان است . با این حال ممکن است شرکت ها فرنگی با تشکیل شرکت فرعی به معاملات تجاری دیگری به غیر از آنچه تحت عنوان سپرده گذاری قابل طبقه بندی میباشد , سرگرم شوند . به بیانی دیگر , این موسسه شرکتهای میتوانند با تشکیل یک شرکت فرعی تجاری زمینه ماده 20 ضابطه تجارت به یک کدام از عمل های نوشته شده در ماده 2 ضابطه تجارت اشتغال یابند .
بر فرض چنین شرکتی میتواند به خرید و فروش اموال منقول مبادرت کند و مثلا با خرید متاع از شرکت فرنگی مامان به توزیع و عرضه آن در بازار کشور ایران مبادرت نماید یا این که آن که با تخصص و مهارت هایی که در زمینه ی توزیع کالا داراست , عملیات بازاریابی و توزیع تولیدها یکسری شرکت فرنگی در چنین مواقعی که به کار های عمرانی و تولیدی اشتغال نمی یابد , در چارچوب ضابطه سپرده گذاری قرار نمی گیرد و نمی تواند با به دست آوردن مجوز سپرده گذاری از محدودیت های جان دار درباره ی درصد شرکت کردن با اتباع اهل ایران رهایی یابد . به ابلاغ دیگر در چنین مواقعی شرکت فرنگی میتواند به ثبت شرکت با حد عمده 49 درصد شرکت کردن فرنگی مبادرت کند و راهحل ای ندارد جز اینکه با اتباع محلی شرکت کردن کند . اما احتمال دارد درحالتی که چنین محدودیتی فقدان , بیشتر شاهد شرکت هایی بودیم که با ثبت یک شرکت فرعی به توزیع محصول ها شرکت مامان میپردازد .
اکنون سوالی که ممکن است مطرح شود این است که لزوم ثبت شرکت فرعی چه است ؟
در دستمزد کشور ایران مقررات متفاوتی به لزوم ثبت شرکت اهل ایران اشاره داراهستند . ماده 2 ضابطه ثبت شرکتهای , تصویب شده 2/ 3/ 1310 همه موسسات اهل ایران مذکور در ضابطه تجارت را که در مورخ اجرای ضابطه یادشده جانور و مطابق قانون ها راجع به ثبت فعالیت نکرده اند , موظف کرده است تا انتها شهریور ماه 1310 مطابق ضابطه تجارت تقاضای ثبت کنند . علاوه بر این طبق ماده 195 ضابطه تجارت , تصویب شده 13/ 2/ 1311 : ( ثبت همه شرکتهای مذکور دراین ضابطه الزامی و تابع جمیع قوانین ضابطه ثبت موسسه ها است . (
به رغم آن که درین ماده ضمانت اجرای عدم ثبت مقرر نشده است , ولی از مجموع ضوابط و ضوابط جان دار از جمله ماده 198 ضابطه تجارت که به قابلیت و امکان ابطال عملیات شرکت اشاره میکند و ماده 2 ضابطه ثبت شرکت های که علاوه بر لزوم پرداخت جزای نقدی به وسیله مدیران , قابلیت انحلال شرکت را به خواهش دادستان مقرر کرده است , به حیث میرسد عدم ثبت شرکت خویش به خویش موجب بطلان شرکت نمیشود , بلکه افزون بر جریمه نقدی , قابلیت ابطال عملیات شرکت و انحلال خویش شرکت را آماده میآورد . به علاوه طبق ماده 220 ضابطه تجارت , شرکاء شرکت در چنین وضعیتی در حکم شرکاء شرکت ها تضامنی میباشند .
سوال این است که ( همگی شرکت ها مذکور درین ضابطه ( که لزوم ثبت آنها پیش گویی شدهاست , کدام شرکتهای هستند ؟ ماده 20 ضابطه تجارت در این طریق انتخاب تکلیف میکند . طبق این ضابطه ( شرکت ها تجاری بر هفت قسم است : 1 - شرکت سهامی 2 - شرکت دارای مسئولیت محدود 3 - شرکت تضامنی 4 - شرکت مختلط غیرسهامی 5 - شرکت مختلط سهامی