وظیفه های مدیران کمپانی نسبی , گذشته و پس از ثبت
یکی از کمپانی هایی که شخصیت و ضمانت شرکاء در آن تاثیر گذار است , کمپانی نسبی میباشد . این موسسه طبق ماده 183 ضابطه تجارت چنین تعریف شدهاست : کمپانی نسبی , شرکتی است که برای کارها تجارتی پایین نام منحصربهفرد در بین دو نفر یا این که یکسری نفر تشکیل می شود و مسئولیت حقوقی هرمورد از شرکا به نسبت سرمایه ای است که در کمپانی آورده است و خیر بیشتر .
همینطور درین این موسسه باید تمام سرمایه نقدی و سهم الشرکه غیر نقدی هم روزنگار و تسلیم گردد . منافع هم دربین شرکا به نسبت سهم الشرکه و آورده انها تقسیم می شود که ولی در کمپانی طومار می شود به صورت دیگری توافق نمود .
این موسسه را از نگاه ضوابط می توان مشابه به کمپانی تضامنی دانست , بطور نمونه در اسم گذاری این مجموعه هم بایستی دست کم اسم یک کدام از شرکاء ذکر گردد و در صورتیکه که اسم کلیه شرکاء ذکر نگردد حتمی است از واژگانی نظیر برادارن و شرکاء استعمال شود .
چگونگی گزینش مدیران کمپانی نسبی
کمپانی نسبی معمولاً به وسیله شرکاء سازمان می شود . همینطور درین گونه کمپانی رئیس میتواند از بین اشخاص کمپانی و یا این که از کسانی بیرون از کمپانی تعیین گردد . برای سازمان کمپانی دستکم یک رئیس ضروری است و اما می توان از بین یکسری رئیس یک مدیریت تعیین نمود .
در شرکت ها نسبی مسئولیت رئیس برعلیه شرکاء نظیر مسئولیت نماینده قانونی برعلیه موکل است .
مدیران کمپانی نسبی به حادثه شرکا تعیین میشوند و یا این که تصمیمات مرتبط با تعیین رئیس یا این که مدیران میتواند در کمپانی طومار یا این که اساسنامه مشخص و معلوم گردد . به موجب ماده 120 ضابطه تجارت ( شرکا بایستی یک نفر از فی مابین خویش یا این که بیرون از کمپانی در جهت مدیری مشخص و معلوم نمایند که قادر است فرد حقیقی وواقعی یا این که حقوقی باشد . )
حدود مسئولیت مدیران در کمپانی نسبی
درحالتی که اشاره شوید مسئولیت مدیران در کمپانی نسبی و مسئولیت رئیس برعلیه شرکا مثل مسئولیتی است که نماینده قانونی نسبت به موکل خویش دارااست .
در ماده 118 ضابطه تجارت درباره با اختیارات مدیران در موسسات نسبی چنین اشاره شده است :
مدیران کمپانی نسبی دارنده همگی اختیارات ضروری برای سازمان کارها کمپانی میباشند , منوط بر آن که تصمیمات و اقدامات آنها نزدیک به مورد کمپانی باشد . محدود کردن اختیارات مدیران در اساسنامه یا این که به موجب تصمیمات مجامع همگانی صرفا از دید ارتباط ها در میان مدیران و صاحبان سهام دارای اعتبار بوده و برعلیه افراد ثالث فسخ و کان لم یکن است .
برای تشکیل جلسات در موسسه ها نسبی حضور بیش تر از نصف هیات مدیره الزامی است و تصمیمات بایستی با رأی اکثریت آراء اتخاذ گردد . دعوت برای حضور در جلسات و سازمان این جلسات از جمله وظیفههای مدیران کمپانی نسبی میباشد . درین جلسات بایستی بوسیله هیات مدیره صورتجلسه ای تهیه گردد و به امضای اکثریت مدیران هم رسد . همینطور باید درین صورتجلسه به اسم مدیران حاضر و غایب و خلاصه ای از تصمیمات اتخاذ شده اشاره شود که در حالتی که اشاره شوید طبق ماده 123 ضابطه تجارت این مسئولیت به عهده مدیران کمپانی نسبی میباشد .
همینطور درباره با اختیارات و تصمیمات مدیران کمپانی نسبی در ماده 135 ضابطه تجارت هم اینگونه اشاره شده است : تمامی اعمال و اقدامات مدیران و مدیریت ادله کمپانی نسبی مقابل افراد ثالث نافذ و دارای اعتبار است و نمیتوان به عذروبهانه عدم اجرای تشریفات مرتبط با نحوه تعیین انها اعمال و اقدامات انان را غیر دارای اعتبار دانست .