وجوه مشترک ثبت کمپانی با مسئولیت محدود با شرکت ها سرمایه و افراد
ماده 94 ضابطه تجارت , شرکت دارای مسئولیت محدود را چنین معرفی می نماید : ( شرکت دارای تعهد محدود شرکتی است که در میان دو یا این که یکسری نفر برای کارها تجاری تشکیلشده و هر مورد از شرکا فارغ از اینکه سرمایه به سهام یا این که قطعات سهام تقسیم شده باشد , تنها تا میزان سرمایه خویش در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است ( .
مطالعه مواد ضابطه تجارت کشورایران نشان میدهد که ضابطه گذار در شک است که شرکت دارای مسئولیت محدود را قسمتی از شرکت ها افراد قرار دهد یا این که موسسه ها سرمایه ; ولی مطالعه خصایص این موسسه و مواد راجع به شخصیت حقوقی آن , صریح می نماید کهاین مدل شرکت ساختار مختص خویش را داراست و بخشی از این یا این که آن مدل از موسسات قرار نمی گیرد .
از لحاظ خصایص شرکت بامسئولیت محدود , بایستی خاطرنشان کرد این موسسه , شرکتی موضوعاَ تجاری است و به عبارت دیگر , زمینه کار آن نمی تواند چیزی جز کارها تجاری باشد . از این حیث , شرکت بامسئولیت محدود با شرکت سهامی متعدد است ; چه شرکت سهامی میتواند برای کارها تجاری یا این که غیرتجاری تشکیل شود و به اصطلاح یک شرکت شکلاَ تجاری است .
وجه مشترک این مجموعه با شرکتهای سرمایه و علی الخصوص شرکت سهامی درین است که در آن , مسئولیت همه شرکا محدود به میزان سرمایه آنها در شرکت است . محدودیت مسئولیت شرکا دراین دسته شرکت , چه بسا از محدودیت مسئولیت شرکا در شرکت سهامی مطلق خیس است ; چون سهیم شرکت بامسئولیت محدود , چه بسا در صورتیکه رئیس باشد , شخصاَ مسئول پرداخت قروض شرکت نخواهد بود , ولو آنکه به سبب ساز اعمال وی شرکت ورشکسته شده باشد ; در حالی که در باب رئیس شرکت سهامی – از جمله یگانه یا این که عام – چنین نیست و ماده 143 لایحه رسمی 1347 مقرر نموده است که در صورت ورشکستگی شرکتی به باعث اعمال مدیران , یا این که اگر که بعداز انحلال مشخص و معلوم شود که بودجه شرکت برای تادیه دیون آن کفاف نمی دهد و این دستور ناشی از تخلف مدیریت بوده است , دادگاه قادر است تمام یا این که بخشی از بدهی پرداخت نشده شرکت به افراد ثالث را بر عهده مدیران قرار دهد . اما در زمینه ی شرکت دارای مسئولیت محدود هم ممکن است مسئولیت مدیران مطرح شود ; البته زیرا ضابطه تجارت قاعده خاصی برای طرح چنین مسئولیتی پیش گویی نکرده است , افراد ذی نفع به هر حال بایستی مطابق قواعد دولتی و به خصوص رژیم مسئولیت دولتی , مقابل رئیس مبادرت نمایند که نیازمند ثابت خطای رئیس و وجود ارتباط علیت در میان این اشتباه و خسارت وارد به ذی نفع است2 ) راجع به شرکتهای دارای مسئولیت محدود , مقرراتی یگانه در ضابطه پیش گویی شدهاست که نشان از اهمیت فرد شرکا دراین مدل موسسات داراست , امری که درباره ی شرکت ها سهامی مصداق ندارد , از جمله این که تمام شرکا بایستی اساسنامه شرکت دارای تعهد محدود را امضا نمایند و ممکن است گاه شرکا مسئولیت تضامنی پیدا نمایند ; نظیر موردی که اسم شرکت متضمن اسم یکیاز شرکاست که دراینحالت , سهم دار مزبور مسئولیت تضامنی خواهد داشت . اگر چه ورود افراد نو شرکت دارای مسئولیت محدود منع نشده است , تصمیم راجع به آن با اعتنا به اطلاق ماده 106 ضابطه تجارت با تصمیم اکثریت ( دارندگان ) لااقل نصف سرمایه اتخاذ می شود . علاوه بر این , تصمیم راجع به تغییر و تحول اساسنامه شرکت هم می بایست با تصمیم اکثریت عددی شرکایی که لااقل سه ربع سرمایه را داراهستند به فعالیت آید , مگر آنکه در اساسنامه , اکثریت دیگری