موقعیت یگانه قبول سپرده گذاری برای ثبت کمپانی فرنگی چه میباشد ؟
الف - حالت قبول سپرده گذاری فرنگی افراد حقیقی و واقعی و حقوقی اهل ایران
علاوه بر موقعیت عام قبول سپرده گذاری فرنگی , قانونگذار به موجب ماده 5 دین طومار سپرده گذاری افراد حقیقی وواقعی و حقوقی اهل ایران را که با سرمایه با منشا فرنگی درخواست کننده سپرده گذاری در کشورایران میباشند , موظف کرده است تا به مراد برخورداری از وام ها و حمایت های ضابطه , مستندهایی را که موئد عمل های اقتصادی و تجاری آن ها در آن سوی مرز باشد هم ارائه دهند .
به لحاظ میرسد این دستور به خواسته دوری از هر نوع سوء استعمال در سوی برخورداری از این ضابطه تمهید شدهاست . چون در غیر این صورت سرمایه گذار اهل ایران میتواند با بیرون نمودن سرمایه داخلی خویش و وارد نمودن دوباره آن خویش را زیر شمول تضمین های ضابطه سپرده گذاری قرار دهد .
سوالی که در این راستا ذهن را به خویش سرگرم مینماید , مراد قانونگذار از عبارت ( کار های اقتصادی و تجاری ( است . آن چه که از ماده مذکور برمی آید , آن است که قانونگذار تمایلی به قبول ارز ناشی از صادرات محصول ها داخلی تحت عنوان سرمایه فرنگی ندارد . به همین منظور است که افراد اهل ایران می بایست کار اقتصادی و تجاری خویش را در آن سوی مرز ثابت کنند . مضاف بر اینکه با وجود نگارش ماده مزبور , چنین به لحاظ میرسد که خواسته قانونگذار از ( کار های اقتصادی و تجاری ( , هرگونه عمل پول سازی است که باعث به کسب درآمد ارزی در آن سوی مرز شده است , که درصورتی که چنین باشد سرمایه ای که در فیض کار های علمی و یا این که به وراثت از پدر و مادر مقیم آن سوی مرز اکتساب شده هم پایین پوشش ضابطه سپرده گذاری قرار میگیرد . در هر حال ارائه این نوع مدارک , از جمله حالت قبول سپرده گذاری افراد واقعی و حقوقی اهل ایران میباشند و برای بقیه سرمایه گذاران الزامی نخواهد بود .
ب - وضعیت قبول سپرده گذاری فرنگی سوای جواز قبل
بعضا از سرمایه گذاران فرنگی سوای به دست آوردن مجوز سپرده گذاری به سپرده گذاری در کشورایران مبادرت مینمایند . چون به دست آوردن مجوز سپرده گذاری یک تکلیف نیست , بلکه یک حق رسمی است . به عبارت دیگر , به موجب ضابطه سپرده گذاری این حق برای سرمایه گذاران فرنگی ساخت شده است تا با به دست آوردن مجوز سپرده گذاری از تضمین های مقرر در ضابطه سپرده گذاری برخوردار گردند .
قانونگذار به موجب ماده 6 آئین طومار سپرده گذاری روش را برای سرمایه گذارانی که بعداز سالها سپرده گذاری در جمهوری اسلامی ایران , به به دست آوردن مجوز سپرده گذاری و استعمال از این حق رسمی رغبت یافته اند , هموار کرده است . به موجب این ماده سرمایه گذار فرنگی که سوای برخورداری از پوشش ضابطه قبلاَ در کشورایران سپرده گذاری کرده است , میتواند با طی فرآیند قبول , برای اصل سپرده گذاری صورت گرفته از پوشش ضابطه برخوردار شود . به این ترتیب زمانی سرمایه گذار فرنگی که در سطح ورود به جمهوری اسلامی ایران به گرفتن مجوز سپرده گذاری مبادرت میکند , فقط نسبت به ( اصل سرمایه ( و آن چه که در طول روز نخستین وارد کرده است , ذیل شمول ضابطه قرار میگیرد , بایستی عهده دار شد که آن فرد سپرده گذاری که بعداَ به دریافت چنین مجوزی مبادرت مینماید هم از این قاعده جدا نیست و فقط نسبت به سرمایه نخستین خویش پایین پوشش قرار خواهد گرفت .